De commissie is van oordeel dat sprake is van opzet tot misleiding en daarmee fraude.

Verzoekster vindt dat de ziektekostenverzekeraar ten onrechte een bedrag van € 46.272,82 van haar terugvordert. Ook meent zij dat haar persoonsgegevens niet mogen worden opgenomen in het interne Incidentenregister en het EVR, dat hiervan geen melding mag plaatsvinden bij het CBV, en dat de onderzoekskosten niet op haar mogen worden verhaald. De ziektekostenverzekeraar heeft geconcludeerd dat verzoekster fraude heeft gepleegd. Daarom worden de ten onrechte uitgekeerde vergoedingen van haar teruggevorderd. Daarnaast worden de onderzoekskosten bij haar in rekening gebracht, worden haar persoonsgegevens opgenomen in het interne Incidentenregister en het EVR, wordt hiervan melding gedaan bij het CBV, is haar zorgverzekering beëindigd, en mag zij de komende vijf jaren geen verzekering afsluiten bij de ziektekostenverzekeraar. De commissie overweegt dat verzoekster niet heeft aangetoond dat zij het aan haar uitgekeerde bedrag voor verpleging en verzorging van totaal € 46.272,82 heeft gebruikt voor het betalen van de niet-gecontracteerde zorgaanbieder. Daarnaast concludeert de commissie dat uit het dossier volgt dat verzoekster het opzet heeft gehad de ziektekostenverzekeraar te misleiden. De ziektekostenverzekeraar mocht daarom de door hem opgelegde maatregelen treffen. Ten aanzien van de melding bij het CBV heeft de ziektekostenverzekeraar gesteld dat deze instantie is opgeheven. Hieruit maakt de commissie op dat hij geen belang (meer) hecht aan de melding bij het CBV. De ziektekostenverzekeraar moet daarom nagaan of het CBV nog steeds operationeel is en een database met (fraude)dossiers bijhoudt. Als dit het geval is, dient de ziektekostenverzekeraar de melding van het dossier van verzoekster ongedaan te maken. Voor het overige wordt het verzoek afgewezen.

Volledig document openen (pdf)