Fraude niet bewezen. Terugvordering PGB vv mag vanaf de datum waarop vast staat dat de zorgverlener ook de vertegenwoordiger van verzoekster was.

Verzoekster ontvangt van de ziektekostenverzekeraar een PGB vv. De ziektekostenverzekeraar is op basis van een dossieronderzoek tot de conclusie gekomen dat de zorgverlener de zorg niet aan verzoekster kan hebben verleend, omdat zij ook zorg verleent aan vier andere budgethouders, en het aantal uren dat zij in totaal heeft gedeclareerd, ongekend hoog is. De ziektekostenverzekeraar heeft een bedrag van € 89.747,70 van verzoekster gevorderd, alsmede de onderzoekskosten ter hoogte van € 610,--. Verder zijn de persoonsgegevens van verzoekster opgenomen in het interne Incidentenregister en het Externe Verwijzingsregister (EVR) en mag zij gedurende acht jaren geen aanvullende verzekering afsluiten. Verzoekster heeft gevorderd dat deze maatregelen ongedaan worden gemaakt. De commissie beslist tot gedeeltelijke toewijzing van het verzoek. De ziektekostenverzekeraar moet bewijzen dat verzoekster het opzet had hem te misleiden, en dat de gedeclareerde uren zorg niet aan haar zijn verleend. Hij is hierin niet geslaagd. Het enkele gegeven dat de zorg niet aan alle budgethouders kan zijn verleend, maakt niet dat daarmee vast staat dat verzoekster niet de uren zorg heeft ontvangen die zij heeft gedeclareerd. De zorgverlener kon op dat punt immers een eigen keuze maken en besluiten specifiek aan verzoekster wél de volledige geïndiceerde zorg te verlenen. Met betrekking tot de terugvordering geldt dat vanaf 24 april 2019 vast staat dat de zorgverlener tevens de vertegenwoordiger van verzoekster was, terwijl zij geen bloed- of aanverwant is in de eerste of tweede graad. Het PGB vv mag om die reden vanaf die datum van verzoekster worden teruggevorderd.

Volledig document openen (pdf)