Bindend advies GcZ, 1 mei 2023, SKGZ202200749

Uitspraak

Verzoekster werd behandeld in het UMC. De behandelend medisch specialist verwees haar voor een second opinion door naar het Radboud MC te Nijmegen. Verzoekster kon hier binnen vier tot zes weken terecht. Zij koos er echter voor zich tot de Universitätsklinik te Freiburg te wenden. Aldaar zijn onderzoeken uitgevoerd en heeft behandeling plaatsgevonden. Verzoekster moest hiervoor per ligtaxi worden vervoerd. De ziektekostenverzekeraar heeft de kosten van een second opinion en van de behandeling vergoed. De diverse onderzoeken zijn volgens hem niet doelmatig. Het betreft een herhaling van onderzoeken die al in Nederland werden uitgevoerd en onderzoeken waarvoor een onderbouwing ontbreekt. Het zittend ziekenvervoer werd niet vooraf gemachtigd. De commissie overweegt dat de verordening buiten toepassing blijft, omdat geen voorafgaande toestemming is gevraagd. Aan de voorwaarden voor een second opinion is niet voldaan, maar de ziektekostenverzekeraar heeft desalniettemin een vergoeding verleend. De juistheid van de DBC-code en van het tarief zijn door verzoekster niet bestreden, zodat deze vergoeding correct wordt geacht. De uitkomsten van de onderzoeken in Nederland had verzoekster - in het kader van de second opinion - ter beschikking van de Duitse arts moeten stellen. Voor zover deze onderzoeken zijn herhaald, geldt dat verzoekster hier redelijkerwijs niet op was aangewezen. De noodzaak van de extra onderzoeken is niet onderbouwd. Voor de behandeling heeft de ziektekostenverzekeraar een DBC-code en tarief bepaald, waarvan de juistheid door verzoekster niet is bestreden. Met betrekking tot het zittend ziekenvervoer geldt dat geen voorafgaande toestemming is gevraagd en verkregen, ook niet ten aanzien van het bijzonder vervoer per ligtaxi. Het verzoek wordt daarom afgewezen.