Verzoeker heeft geen aanspraak op vergoeding van de kosten van zittend ziekenvervoer.

Verzoeker heeft aan de commissie verzocht te beslissen dat de ziektekostenverzekeraar gehouden is het vervoer naar en van een controleafspraak in het Oogziekenhuis Rotterdam te vergoeden. Zijn gezichtsvermogen is beperkt en hij gebruikt een rolstoel. Daarnaast is de controleafspraak destijds verzet vanwege coronamaatregelen. Was dit niet gebeurd, dan waren de kosten vergoed onder de eerder afgegeven machtiging. De ziektekostenverzekeraar heeft gesteld dat verzoeker niet behoort tot de groepen die aanspraak hebben op zittend ziekenvervoer. Hij heeft geen ernstige visusbeperking en is niet rolstoelafhankelijk. De vervoerskosten in verband met een controleafspraak zouden ook niet onder de destijds afgegeven machtiging zijn gevallen. Dit is op de machtiging vermeld.
De commissie overweegt dat bepaalde groepen van personen aanspraak hebben op zittend ziekenvervoer. Verzoeker behoort hier niet toe, want er is – gelet op zijn visus – bij hem geen sprake van een beperkt gezichtsvermogen. Voorts is hij niet rolstoelafhankelijk, omdat hij normaliter gebruik maakt van een rollator. Dit alles blijkt uit het advies van het Zorginstituut. Daarnaast is niet voldaan aan de voorwaarden van de hardheidsclausule. De destijds afgegeven machtiging zag op injecties in het oog, waardoor de visus – tijdelijk – was beperkt. Deze zijn tijdens de controleafspraak niet gegeven, zodat de vervoerskosten waarvan nu vergoeding wordt gevraagd ook onder de machtiging zouden zijn afgewezen.

Volledig document openen (pdf)