Bram zit in een rolstoel. Hij heeft rug- en nekklachten en Posttraumatische Stress Stoornis (PTSS). Hij kreeg eerst zorg van een mantelzorger. Uiteindelijk was het inschakelen van professionele hulp nodig. Volgens de ergotherapeut kan een hulphond Bram helpen. Bij taken als het aan-/uitkleden, de prothesen afdoen, spullen aangeven en uit lades pakken, draaien in de slaap, lichtknoppen bedienen, deuren buitenshuis openen en het toiletbezoek. Zelfs bij het optreden van een paniekaanval. Bram dient een aanvraag voor een hulphond in bij zijn zorgverzekeraar.

De zorgverzekeraar ziet geen verbetering in de beweeglijkheid van Bram als hij een hulphond krijgt. Volgens de zorgverzekeraar is de hond vooral bedoeld als sociaal hulpmiddel. Het voorkomen van de paniekaanvallen geeft geen recht op een hulphond. Ook zal een hond de zorgondersteuning bij Bram maar beperkt doen afnemen. De zorgverzekeraar wijst daarom de aanvraag van Bram af. Bram is het hier niet mee eens en vraagt de Geschillencommissie Zorgverzekeringen om een uitspraak.

De Geschillencommissie vraagt Zorginstituut Nederland om advies. Volgens het Zorginstituut zorgt een hulphond ervoor dat minder hulp nodig is van thuiszorg en de mantelzorger. Ook zijn er geen andere voorzieningen die Bram in zijn geval kunnen helpen. Het Zorginstituut adviseert daarom het verzoek toe te wijzen.

De Geschillencommissie neemt het advies van het Zorginstituut over. De commissie oordeelt dat Bram aanspraak heeft op de hulphond. Aanvullend heeft hij aanspraak op een tegemoetkoming in de gebruikskosten, zoals opgenomen in het Reglement hulpmiddelen van de verzekeraar.