Verzoekster heeft geen aanspraak op vergoeding van het geneesmiddel Saxenda®.

Verzoeker heeft geen aanspraak op de aangevraagde orthodontische behandeling ten laste van de zorgverzekering. De oorspronkelijke indicatie (palatoschisis) is na een eerder herstel niet meer aan de orde. De thans aanwezige afwijking leidt niet tot een zeer ernstige functiestoornis van het tand-kaak-mondstelsel. Het verzoek wordt afgewezen.

Verzoeker heeft gereageerd op de per gewone post 6-maandsbrief, zodat vaststaat dat deze hem heeft bereikt. Hij had naar aanleiding hiervan de achterstallige premie ten spoedigste kunnen betalen, om zo verdere kosten door de aanmelding als wanbetaler bij het CAK te voorkomen. Omdat hij zelf koos voor digitale communicatie, lag het op de weg van verzoeker zijn e-mailadres up to date te houden. Dat de brieven hem niet (tevens) langs die weg hebben bereikt ligt in zijn risicosfeer. Het verzoek wordt afgewezen.

De door verzoekster gebruikte, magistraal bereide homeopathische geneesmiddelen en Lac caprinum C12 voldoen niet aan de eis van rationele farmacotherapie. Om die reden werd vergoeding op basis van de zorgverzekering terecht geweigerd. De homeopathische geneesmiddelen beschikken daarnaast niet over een RVG of RVH nummer zodat evenmin vergoeding mogelijk is ten laste van de aanvullende ziektekostenverzekering. Toepassing van de verzekeringsvoorwaarden leidt niet tot een uitkomst die naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar is. Het verzoek wordt afgewezen.

Omdat niet voor de gehele betalingsachterstand een betalingsregeling werd getroffen, hoefde de zorgverzekeraar de aanmelding van verzoeker als wanbetaler bij het CAK niet op te schorten. Het verzoek wordt afgewezen.

De ziektekostenverzekeraar hoeft niet over te gaan tot kwijtschelding van de achterstallige premie en incassokosten. Ook het gevorderde herstel van de aanvullende ziektekostenverzekering wordt afgewezen. Deze mocht worden beëindigd vanwege een betalingsachterstand. Verder is het gebruik van DigiD om in de ‘mijnomgeving' te komen toegestaan, nu de ziektekostenverzekeraar ook een andere mogelijkheid biedt om kennis te nemen van de daar aanwezige informatie. Het bedrag van € 21,70 betreft het eigen risico en dit werd terecht berekend na beëindiging van de verzekering die deze kosten dekte. Het zou de ziektekostenverzekeraar sieren als hij de afspraak over een vaste contactpersoon nakomt, maar verzoeker heeft hiervan geen nadeel ondervonden. Omdat het verzoek wordt afgewezen, bestaat geen grond voor vergoeding van het betaalde entreegeld van € 37,--.

Verzoeker heeft geen aanspraak op vergoeding van de gevraagde implantaatbehandeling ten laste van de zorgverzekering.