Uitspraken SKGZ

Verzoeker heeft aanspraak op de helft van de gemiste collectiviteitskorting over de periode van 1 augustus 2014 tot 1 januari 2023.

Niet is komen vast te staan dat verzoeker zijn zorgverzekering in 2021, 2022 en 2023 niet kon opzeggen. Daardoor was verzoeker gehouden de overeengekomen premie te voldoen. De door de zorgverzekeraar vastgestelde betalingsachterstand is juist en de aanmelding van verzoeker bij het CAK heeft terecht plaatsgevonden.

De zorgverzekeraar heeft aangetoond dat een vordering bestaat en dat hierover met verzoeker digitaal en per fysieke post is gecommuniceerd. Aan een inhoudelijke beoordeling van het beroep op verjaring wordt niet toegekomen en verzoeker dient het nog openstaande bedrag van € 2.197,06 aan de zorgverzekeraar te voldoen.

Het wettelijk verplicht eigen risico geldt voor verzoeker onverkort. Verzoeker heeft voorts niet aannemelijk gemaakt dat hij voldoet aan de vergoedingsvoorwaarden voor oxazepam.

Verzoeker heeft niet opgezegd en is daarom gebonden aan de gewijzigde premie voor 2024.

De ziektekostenverzekeraar is niet gehouden de brieven te versturen, zoals door verzoeker gevorderd, of hem de gemaakte kosten te vergoeden, uitgezonderd het betaalde entreegeld.

De zorgverzekeraar heeft de verjaring van de vordering tijdig gestuit zodat verzoekster het nu openstaande bedrag van € 8.286,50, exclusief incassokosten rente, aan de zorgverzekeraar moet voldoen.

Verzoeker is ook in 2024 bij de zorgverzekeraar verzekerd gebleven en is hiervoor ook de toepasselijke premie verschuldigd.

De ziektekostenverzekeraar heeft de verjaring van de vordering tijdig gestuit. Verder heeft verzoeker niet aannemelijk gemaakt dat hij (te veel) incassokosten heeft betaald. Alle aanvankelijk berekende incassokosten zijn kwijtgescholden. Tot verdere compensatie of kwijtschelding is de ziektekostenverzekeraar niet gehouden.

Verzoeker heeft gereageerd op de per gewone post 6-maandsbrief, zodat vaststaat dat deze hem heeft bereikt. Hij had naar aanleiding hiervan de achterstallige premie ten spoedigste kunnen betalen, om zo verdere kosten door de aanmelding als wanbetaler bij het CAK te voorkomen. Omdat hij zelf koos voor digitale communicatie, lag het op de weg van verzoeker zijn e-mailadres up to date te houden. Dat de brieven hem niet (tevens) langs die weg hebben bereikt ligt in zijn risicosfeer. Het verzoek wordt afgewezen.