Het niet vergoeden van de kosten van repatriëring vanuit Italië naar Nederland is onder de gegeven omstandigheden naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar. De ziektekostenverzekeraar moet deze kosten daarom aan verzoeker vergoeden, en ook het door hem betaalde entreegeld van € 37,--.

Verzoeker heeft tijdens een verblijf op Sardinië, Italië, een fietsongeval gekregen. Hij is opgenomen in een plaatselijk ziekenhuis. Daar was de verpleegkundige zorg volgens hem echter niet toereikend. Onder andere werd hij niet geholpen met eten, drinken en wassen en ook de hygiëne was er niet goed. Zijn naasten hebben de alarmcentrale gevraagd om repatriëring, maar dit werd geweigerd. Besloten is toen verzoeker op eigen kosten naar Nederland te laten brengen met een ambulancevliegtuig. De kosten hiervan heeft verzoeker ter declaratie ingediend bij de ziektekostenverzekeraar, die vergoeding heeft geweigerd.
De commissie overweegt dat artikel 17 van de voorwaarden van de aanvullende ziektekostenverzekering bepaalt dat de kosten van repatriëring alleen worden vergoed als deze wordt verzorgd door de alarmcentrale. In dit geval heeft verzoeker de uitkomst van de door de alarmcentrale gemaakte afweging ten aanzien van de noodzaak tot repatriëring gemotiveerd betwist, onder meer door, ook met beeldmateriaal, te verwijzen naar de benarde omstandigheden rondom zijn verpleging in het ziekenhuis en door verklaringen van artsen over te leggen. Voorts stelt de commissie vast dat de alarmcentrale eerst geruime tijd na de beslissing eind juni 2022, namelijk pas in de brief van 17 februari 2023, zijn beslissing inhoudelijk heeft gemotiveerd, met een verwijzing naar het OMAR protocol. Voor verzoeker was niet kenbaar dat dit protocol werd gehanteerd, de ziektekostenverzekeraar heeft niet ontkend dat het stuk niet openbaar is, terwijl het bovendien ook niet via de website van OMAR is te raadplegen. Voor verzoeker was daarom eind juni 2022 niet inzichtelijk waarom de door de alarmcentrale aan hem gevraagde, en door hem hierop aangeleverde ‘fit to fly’-verklaring, werd gepasseerd en de alarmcentrale besliste dat verzoeker op dat moment niet kon worden vervoerd en hij nog veertien dagen zou moeten wachten. Door de alarmcentrale is erkend dat bepaalde zaken rondom de communicatie niet goed zijn verlopen. Daarnaast heeft de ziektekostenverzekeraar verklaard dat de beoordeling door de (arts van de) alarmcentrale slechts steekproefsgewijs wordt getoetst. In dit specifieke geval is in het kader van de herbeoordeling geen medisch inhoudelijke beoordeling uitgevoerd, terwijl dat volgens de commissie wel op de weg van de ziektekostenverzekeraar had gelegen. Naar het oordeel van de commissie leidt, gelet op de hiervoor genoemde omstandigheden, het door de ziektekostenverzekeraar vasthouden aan de formele eis van artikel 17 dat het vervoer moet worden verzorgd door de alarmcentrale tot een uitkomst die naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar is. De ziektekostenverzekeraar moet de kosten van repatriëring daarom aan verzoeker vergoeden, en ook het door hem betaalde entreegeld van € 37,--.

Volledig document openen (pdf)