De ziektekostenverzekeraar moet de ten behoeve van verzekerde aangevraagde orthodontische behandeling vergoeden ten laste van de zorgverzekering. Dit omdat sprake is van (i) een ernstig tandheelkundig functieprobleem, en (ii) medediagnostiek, in dit geval van de kaakchirurg.

Bij de ziektekostenverzekeraar is ten behoeve van verzekerde een aanvraag ingediend voor een orthodontische behandeling. De ziektekostenverzekeraar heeft meegedeeld dat de orthodontische behandeling niet wordt vergoed omdat hiervoor een verzekeringsindicatie ontbreekt.
De commissie overweegt dat, anders dan de ziektekostenverzekeraar stelt, bij verzekerde sprake is van een ernstige functiestoornis. Het enkele feit dat bij hem 5 elementen niet zijn aangelegd vormt geen verzekeringsindicatie, doch hij kampt daarnaast met een diepe beet en een ALD (de bovenkaak is wijder dan de onderkaak) van 8 mm. De combinatie van deze afwijkingen maakt volgens het Zorginstituut dat bij verzekerde kan worden gesproken van een ernstige functiestoornis als bedoeld in artikel 2.7, derde lid, Bzv. Verder blijkt uit de door verzoeker overgelegde verklaringen van de orthodontist en de kaakchirurg volgens het Zorginstituut dat sprake is van medediagnostiek.
Geconcludeerd wordt dat verzekerde aldus voldoet aan de voorwaarden voor vergoeding van orthodontie ten laste van de zorgverzekering. De commissie neemt die conclusie over en volgt het advies tot toewijzing van het verzoek.

Volledig document openen (pdf)